مجله علوم، مهندسی و فناوری هسته‌ای

شماره جاری

کلیه شماره‌های مجله

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اصول اخلاقی انتشار مقاله

اعضای گروه دبیران (هیئت تحریریه)

فرایند پذیرش مقالات

پیوندهای مفید

راهنمای نویسندگان

دریافت قالب مقاله

دریافت فرم‌ ها

راهنمای ارسال مقاله

راهنمای داوری مقالات

اسامی سالانه داوران

ثبت داوری در پایگاه داوری Web of Science (publons)

اطلاعات تماس

فرم ارتباط با مجله

بررسی فاکتور افزایش دز حاصل از ماده حاجب نانو-گادولینیوم با استفاده از شبیه‌سازی مونت‌کارلو

نوع مقاله : مقاله فنی

نویسندگان

1 گروه فیزیک، دانشگاه پیام نور، کدپستی: 4697- 19395، تهران - ایران

2 گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، کدپستی: 6183- 14155، تهران ـ ایران

چکیده

امروزه استفاده از نانوذرات، در افزایش تأثیر پرتودرمانی پیشرفت‌های زیادی داشته است. پارامترهای زیادی مانند اندازه، غلظت، نوع و موقعیت درون سلولی نانوذرات و هم‌چنین نوع و انرژی چشمه تابش در میزان حساس­کنندگی تأثیر دارند. در این تحقیق با استفاده از شبیه­سازی مونت­کارلو، به بررسی تأثیر حضور گادولینیوم در سلول پرداخته شده است و نقش پارامترهای فیزیکی مذکور، در مقدار فاکتور افزایش دز (DEF) مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا با استفاده از نرم­افزار 4Geant، توزیع­های متفاوتی از نانوذرات گادولینیوم و اتم­های گادولینیوم در داخل یک سلول، شبیه­سازی گردید. چشمه پرتوهای X کم‌انرژی (keV 80- keV 25) و پرانرژی حاصل از شتاب‌دهنده خطی الکترون (MeV 2Eave= ) به تک سلول تابانده شد و مقدار دز جذبی در غشاء، سیتوپلاسم و هسته محاسبه گردید. در ادامه با شبیه­سازی یک نانوذره، به بررسی تأثیر اندازه آن و مقدار انرژی چشمه پرتوهای X، در مقدار DEF پرداخته شد. در مقیاس سلولی، افزایش سریعی در مقدار DEF بعد از لبه K رخ داد. پایین­ترین مقدار DEF، مربوط به هسته است. بیش‌ترین مقدار DEF نیز متعلق به توزیع اتم­های Gd در سیتوپلاسم و توزیع نانوذرات Gd در غشاء به­ترتیب با مقدار 20/1 و 17/1 در انرژی keV 52 است. در انرژی MeV 2، DEF در همه توزیع­ها به مقدار 1 نزدیک می­شود. در مقیاس نانو مشخص شد که بیش‌ترین DEF به نانوذرات با شعاع nm 50 مربوط است. مقدار DEF پس از لبه K به شدت افزایش می­یابد. اما در انرژی MeV 2، مقدار DEF به 1 نزدیک می­شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigation of a dose-enhancement factor of Nano-Gadolinium contrast agent by Monte Carlo simulation

نویسندگان [English]

  • M. Hadiyan Jazi 1
  • M. Sadeghi 2
  • M. Ghasemi 1

1 Physics Department, Payame Noor University, Postal code:19395-4697, Tehran-Iran

2 Medical Physics Department, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Postal code: 14155-6183, Tehran-Iran

چکیده [English]

Nowadays, the use of nanoparticles has made many developments to enhance the effectiveness of radiotherapy. Many parameters such as size, concentration, type, and intracellular position of nanoparticles, as well as type and energy of the radiation source, affect the sensitivity. In this study, the effect of the presence of gadolinium in the cell has been investigated, and the role of these physical parameters has been evaluated in the dose-enhancement factor (DEF). Using Geant4 software, different distributions of gadolinium nanoparticles (GdNP) and gadolinium atoms were simulated inside a cell. The sources of low energy (25 keV- 80 keV) and high energy from linear electron accelerator (Eave =2 MeV) were irradiated to a single cell, and the dose was obtained in its membrane cytoplasm, and the nucleus was calculated. Then, the effect of its size and X-ray source energy on the DEF value was investigated by simulating a nanoparticle. At the cellular scale, a rapid increase in DEF occurred after the Gd K-edge. The lowest DEF is in the core. The maximum DEF belongs to the distribution of Gd atoms in the cytoplasm and the distribution of Gd nanoparticles in the membrane with the values of 1.20 and 1.17 at 52 keV, respectively. At 2 MeV, the DEF in all distributions is close to 1. At the nanoscale, it was also found that the highest DEF was related to nanoparticles with a radius of 50 nm. Also, the DEF value increases sharply after the Gd K-edge, but at 2 MeV, the DEF value approaches 1.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Nanoparticles
  • Gadolinium
  • Dose-enhancement factor
  • Monte carlo simulation
مراجع
1. M. Babaei, M. Ganjalikhani, The potential effectiveness of nanoparticles as radio sensitizers for radiotherapy, Biolmpacts., 4(1), 15 (2014).
 
2. J.C.G. Jeynes, et al., Investigation of gold nanoparticle radiosensitization mechanisms using a free radical scavenger and protons of different energies, Phys. Med. Biol., 59 (21), 6431 (2014).
 
3. R. Delorme, et al., Comparison of Gadolinium Nanoparticles and Molecular Contrast Agents for Radiation Therapy-Enhancement, Med. Phys., 44(11), 5949 (2017).
 
4. Y. Chen, et al., Gold Nanoparticles as Radiosensitizers in Cancer Radiotherapy, Int. J. Nanomedicine., 2020; 15, 9407 (2020).
 
5. D. Kwatra, A. Venugopal, Sh. Anant, Nanoparticles in radiation therapy: a summary of various approaches to enhance radiosensitization in cancer, Transl. Cancer. Res., 2(4), 330 (2013).
 
6. J.F. Hainfeld, D.N. Slatkin, H.M. Smilowitz, The use of gold nanoparticles to enhance radiotherapy in mice, Phys. Med. Biol., 49(18), N309 (2004).
 
7. D.G. Zhang, et al., Monte Carlo Study of Radiation Dose Enhancement by Gadolinium in Megavoltage and High Dose Rate Radiotherapy, PLoS. One., 9(10), e109389 (2014).
 
8. Y. Prezado, et al, Gadolinium dose enhancement studies in microbeam radiation therapy, Med. Phys., 36(8), 3568 (2009).
 
9. L. Sancey, et al., The use of theranostic gadolinium-based nanoprobes to improve radiotherapy efficacy, Br. J. Radiol., 87(1041), 20140134 (2014).
 
10. L. Stefancikova, et al., Cell localisation of gadolinium-based nanoparticles and related radiosensitising efficacy in glioblastoma cells, Cancer Nanotechnol., 5(1), 6 (2014).
 
11. Ch. Hwang, J.M. Kim, J. Kim, Influence of concentration, nanoparticle size, beam energy, and material on dose enhancement in radiation therapy, J. Radiat. Res., 58(4), 405 (2017).
 
12. S. Keshavarz, D. Sardari, Different distributions of gold nanoparticles on the tumor and calculation of dose enhancement factor by Monte Carlo simulation, NUCET., 5(4), 361 (2019).
 
13. S. Jain, et al., Cell-specific radiosensitization by gold nanoparticles at megavoltage radiation energies, Int. J. Radiat. Oncol. Biol. Phys., 79(2), 531 (2011).
 
14. D.B. Chithrani, et al., Gold nanoparticles as a radiation sensitizer in cancer therapy, Radiat. Res., 173(6), 719 (2010).
 
15. M.K.K. Leung, et al., Irradiation of gold nanoparticles by X-rays: Monte Carlo simulation of dose enhancements and the spatial properties of the secondary electrons production, Med. Phys., 38(2), 624 (2011).
 
16. B.D. Chithrani, et al., Determining the size and shape dependence of gold nanoparticle uptake into mamalian cells, Nano. Lett., 6(4), 662 (2006).
 
17. A. Mesbahi, F. Jamali, N. Garehaghaji, Effect of Photon Beam Energy, Gold Nanoparticle Size and Concentration on the Dose Enhancement in Radiation Therapy, Bioimpacts., 3, 29 (2013).
 
18. W.N. Rahman, et al., Enhancement of radiation effects by gold nanoparticles for superficial radiation therapy, Nanomedicine: Nanotechnology, Biology, and Medicine, 5(2), 136 (2009).
 
19. B.L. Jones, S. Krishnan, S.H. Cho, Estimation of microscopic dose enhancement factor around gold nanoparticles by Monte Carlo calculations, Med. Phys., 37(7), 3809 (2010).
 
20. J.C.L. Chow, Recent progress in Monte Carlo simulation on gold nanoparticle radiosensitization, AIMS Biophysics., 2018, 5(4), 231 (2018).
 
21. F. Rahmani, M.T. Batiyar, Geant4 Monte Carlo Tool Training, Khajeh Nasir al-Din Tusi University of Technology Press, (2015) (In Persian).
 
22. W. Sung, et al., Dependence of gold nanoparticle radiosensitization on cell geometry, Nanoscale, 9, 5843 (2017).
 
23. R. Delorme, PhD thesis, Paris SUD XI University, (2013).
 
24. L. Bobyk, PhD thesis, Joseph Fourier University, France, (2010).
مجله علوم، مهندسی و فناوری هسته‌ای
دوره 43، شماره 3 - شماره پیاپی 101
مهر 1401
صفحه 172-180
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار